ماشینکاری CNC چه تفاوتی با ماشینکاری سنتی دارد؟
در ماشینکاری سنتی، یک ماشین‌کار ماهر روی یک ماشین کار می‌کند ،او فلز را جدا می‌کند یا آن را درست می کند. این کار بر اساس مشخصات ارائه شده توسط طراحان و مهندسان، معمولاً از طریق یک نقشه مهندسی انجام می شود. آنها از چرخ های چرخشی، صفحه ها، سوئیچ ها، چاک ها، گیره ها و انواع ابزارهای برش ساخته شده از فولاد سخت شده، کاربید و الماس صنعتی استفاده می کنند و سپس از ابزارهای اندازه گیری برای اطمینان از درست بودن همه ابعاد استفاده می کنند.
ماشینکاری CNC همان عملکرد ماشینکاری سنتی را انجام می‌دهد ،برش فلز، حفاری، فرز، سوراخ کردن، سنگ زنی و سایر عملکردهای شکل‌دهی و حذف فلز ، اما از کنترل عددی کامپیوتری به جای کنترل دستی توسط ماشین‌کار استفاده می‌کند. این تکنولوژی خودکار است، توسط کد هدایت می شود و توسط برنامه نویسان توسعه می یابد. به طور گسترده در تولیدات دیجیتال (و گاهی اوقات در تولیدات کم حجم) استفاده می شود، می توان آن را برای اصلاحات و مواد مختلف اصلاح کرد و تغییر داد.
این نوع ماشینکاری بسیار دقیق‌تر است و تا حد زیادی جایگزین ماشینکاری سنتی (البته نه به طور کامل) در تولید، ساخت و تولید صنعتی بکار می رود. از دستگاه CNC فرز با مختصات ریاضی و قدرت محاسبات برای رسیدن به همان هدف، با بیشترین دقت استفاده می کند. به طور خاص، کنترل عددی کامپیوتری از مختصات دکارتی استفاده می کند. این مختصات، مختصات مکانی هستند ( در چند بعد ) که با استفاده از مختصات و محورها. اتوماسیون ماشین‌های ابزار برش، حفاری، یا سایر روش ها ،عملیات خود را با استفاده از کنترل عددی رایانه‌ای که مختصات را می‌خواند، کنترل می‌کند. این مختصات توسط مهندسان در طراحی و طراحی دیجیتال محصول تعیین می شود.
فرآیند ماشینکاری دستگاه CNC فرز چیست؟
ماشینکاری CNC از فرآیندهای تفریقی استفاده می کند، به این معنی که مواد اولیه با کم کردن و حذف مواد، به شکل نهایی ماشینکاری می شوند. سوراخ‌ها حفر می‌شوند، قسمت‌ها و مسیرها حفر می‌شوند، و استوک فلزی به مواد جدیدی با مخروطی‌ها، قطرها و شکل‌های متفاوت تبدیل می‌شود.
برای تولید ، اشکال با برش مواد به دست می آیند. این در تضاد با انواع دیگر مانند تولید افزودنی است ( جایی که مواد اضافه می شوند، لایه بندی می شوند و به شکل مشخصی تغییر شکل می دهند) همچنین در تضاد با قالب گیری تزریقی است که در آن مواد در حالت متفاوتی از ماده با استفاده از قالب تزریق می شود و به شکل مشخصی در می آید.
ماشینکاری CNC همه کاره است و می تواند با مواد مختلف از جمله فلزات، پلاستیک، چوب، شیشه، فوم و سایر مواد کامپوزیتی استفاده شود. این تطبیق پذیری کمک کرده است تا ماشینکاری CNC به یک انتخاب محبوب در بین صنایع تبدیل شود و طراحان و مهندسان را قادر می سازد تا محصولاتی را با کارایی و دقت بیشتری تولید کنند.
مزایا: به موقع، قابل اعتماد، دقیق و قوی
فرزکاری و تراشکاری CNC فرآیندهای بسیار دقیق و قابل تکرار هستند. بسته به مشخصات، تحمل‌های محدودی بین +/-0.001 تا 0.005 اینچ قابل دستیابی می باشد. در صورت لزوم، ماشین‌ها را می‌توان طوری برنامه‌ریزی کرد که به مدت 24 ساعت و 7 روز هفته کار کنند، بنابراین فرز CNC راه خوبی برای تولید قطعات در صورت نیاز است.
با استفاده از ابزار استاندارد، ماشینکاری CNC به ویژه برای ایجاد قطعات سفارشی ، به عنوان مثال برای جایگزینی اجزای قدیمی یا ارائه یک ارتقاء تخصصی به مشتری، ارزشمند است. همچنین می‌توان تولید تک‌قسمتی را تا بیش از 10000 واحد افزایش داد. بسته به تعداد واحد، اندازه و پیچیدگی، چرخش قطعات می تواند به کوتاهی یک روز باشد. با حمل و نقل و تحویل، ضرب الاجل ها را می توان در عرض یک هفته به مشتری تحویل داد.
یکی دیگر از مزایای اصلی فناوری CNC خواص مکانیکی قابل دستیابی آن است. با جدا کردن مواد حجیم، به جای تبدیل حرارتی آن مانند قالب گیری تزریقی یا تولید افزودنی، تمام خواص مکانیکی مطلوب فلز یا پلاستیک انتخابی حفظ می شود. بیش از 50 فلز، آلیاژ و پلاستیک درجه صنعتی را می توان با استفاده از فرز و تراشکاری CNC ماشینکاری کرد. این انتخاب شامل آلومینیوم، برنج، برنز، تیتانیوم، فولاد ضد زنگ، PEEK، ABS و روی است. تنها مورد ضروری برای ماشینکاری CNC این است که قطعه دارای سختی کافی برای ثابت بودن و برش را داشته باشد.
